-
1 масть
См. также в других словарях:
sierść — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. sierśćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} włosy, które rosną na skórze zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdrowa, lśniąca sierść. Sierść konia, psa, kota. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawlekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawlekaćam, zawlekaća, zawlekaćają, zawlekaćany {{/stl 8}}– zawlec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zawlekaćwlokę || zawlekaćwlekę, zawlekaćwlecze, zawlekaćwlecz, zawlekaćwlókł || zawlekaćwlekł, zawlekaćwlekli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wełna — ż IV, CMs. wełnanie; lm D. wełnałen 1. «sierść owiec, wielbłądów, lam, niektórych gatunków kóz i innych zwierząt; surowiec włókienniczy otrzymany z tej sierści» Wełna owcza, wielbłądzia. Przędza, tkanina z wełny. Czesać, gręplować, prząść wełnę.… … Słownik języka polskiego
krótkowłosy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krótkowłosysi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający krótkie włosy, krótką sierść (zwykle w odniesieniu do zwierząt, zwłaszcza psów) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sierść psów krótkowłosych nie wymaga szczególnie troskliwej pielęgnacji … Langenscheidt Polski wyjaśnień
długowełnisty — «o pewnych odmianach zwierząt (hodowlanych, dzikich): mający długą wełnę, rzadziej długą sierść» Długowełniste owce … Słownik języka polskiego
futro — n III, Ms. futrotrze; lm D. futroter 1. «wierzchnie okrycie zimowe uszyte ze skór zwierzęcia, włosem na zewnątrz, lub uszyte z materiału podbitego taką skórą, bądź imitującego taką skórę» Futro karakułowe, fokowe. Futro z nutrii, z lisów. Chodzić … Słownik języka polskiego
grzywa — ż IV, CMs. grzywawie; lm D. grzywayw «u niektórych zwierząt: dłuższa sierść pokrywająca tylną część głowy i kark» Końska, lwia grzywa. ∆ Grzywa fali «piana powstająca na grzbiecie wzburzonej fali» przen. «o bujnej czuprynie» Potrząsać grzywą … Słownik języka polskiego
okrywa — ż IV, CMs. okrywawie; lm D. okrywayw 1. «to, co okrywa coś; pokrywa zewnętrzna, osłona» Okrywa śnieżna, lodowa. Okrywa roślinna. ∆ bot. Okrywa nasienna, owocowa «rodzaj osłony otaczającej i chroniącej owoc lub nasienie» ∆ włók. Okrywa włókienna… … Słownik języka polskiego
ubarwienie — n I 1. rzecz. od ubarwić. 2. «barwa skóry lub sierści zwierząt, upierzenia ptaków, czasem ogólniej: barwa, zabarwienie czegoś; sierść, skóra, upierzenie mające pewną barwę» Ptak o pięknym ubarwieniu. Niestałość ubarwienia kameleona. ∆ Ubarwienie… … Słownik języka polskiego
wełnisty — 1. «porosły wełną; odznaczający się dużą wydajnością wełny, hodowany ze względu na wełnę» Koza, owca, lama wełnista. Rasa wełnista zwierząt. 2. «porosły sierścią, włosami, przypominającymi wełnę; podobny do wełny, kędzierzawy, skręcony, splątany» … Słownik języka polskiego
zgrzebło — n III, Ms. zgrzebłoble; lm D. zgrzebłobeł 1. «przyrząd blaszany z rzędem równoległych, zwykle metalowych ząbkowanych grzebieni, służący do czyszczenia zwierząt gospodarskich (koni, krów) i usuwania brudu ze szczotki, którą czyści się sierść… … Słownik języka polskiego